Διακονία είναι το υπηρετείν εις καθημερινάς χρείας αλλά και διακονία του λόγου (Πραξ. στ’ 1-3). Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει” (Α’ Κορινθ. ιγ’ 4-8).